Przejdź do treści

Drogi księże Proboszczu,

Rozstania i pożegnania to zawsze trudny czas, zwłaszcza gdy trzeba się rozstać z kimś bliskim.

Przez te jedenaście lat troszczyłeś się o naszą świątynię, cmentarz parafialny, kaplicę, dom parafialny, o to wszystko co stanowi wymiar materialny kościoła.

To ważne inwestycje, które będą służyć nie tylko nam, ale i następnym pokoleniom i choć nie wszystko udało Ci się doprowadzić do końca, to dzięki Twoim staraniom i determinacji wykonałeś ogromną pracę. O tym wszystkim, bardziej szczegółowo mówił w swoim wystąpieniu Wójt Gminy Wieliszew, pan Paweł Kownacki. Z jeszcze większą troską pochylałeś się nad odnawianiem Kościoła jako wspólnoty - coroczne organizowanie pikników rodzinnych, pielgrzymek parafialnych, troska o wspólnoty parafialne, te które zastałeś i te które powstały.  Motywowałeś nas do troski o wspólne dobro, o nasz duchowy rozwój, pogłębianie naszej wiary. Skarbem, który nam zostawiasz jest adoracja Najświętszego Sakramentu w każdy czwartek, wraz z posługą kapłanów w konfesjonale.

Wielką uwagę przywiązywałeś do organizacji rekolekcji parafialnych w kościele i w szkołach, dla naszych dzieci i młodzieży. Można by tu długo wyliczać, ale bardziej od słów przemawia to co nam pozostawiasz i to co czujemy w naszych sercach.

Dziękujemy Bogu za to, że dał nam takiego troskliwego opiekuna, duchowego ojca, przyjaciela i brata. Dziękujemy za Twoją troskę i trud posługiwania w Mazowieckim Szpitalu Onkologicznym.

Dziękujemy za całe dobro, którego doświadczyliśmy i za to które pomogłeś nam zrealizować, za otwartość, cierpliwość, gotowość pomocy duchowej i tej materialnej, które są owocem autentycznej miłości bliźniego.

W akcie wiary wyznajemy, że wierzymy w jeden Kościół - nie wieliszewski, ale powszechny, dlatego choć chcielibyśmy zatrzymać Cię u nas, prosimy dziś Jezusa, żeby dał Ci siły, i błogosławił w tym do czego Cię powołuje.

Posługa dziekana, to nie tylko awans, ale wyzwanie, zwłaszcza dziś, kiedy kapłani narażeni są na tyle niebezpiecznych pokus: zniechęcenia, rezygnacji, wypalenia, samotności. Trzeba, żeby kapłani tworzyli braterskie relacje, żeby wzajemnie umacniali w sobie ducha służby, oddania się woli Bożej, przez wsłuchiwanie się w natchnienia Ducha Świętego.  Potrzeba nam kapłanów, dających autentyczne świadectwo wiary i ufamy, że dzięki Twojej posłudze, świadectwu życia w wierze, wierności Ewangelii, którą głosisz, ta dekanalna wspólnota kapłańska, na której czele stajesz będzie szła tą drogą. Ufamy, też, że w nowej parafii znajdziesz wsparcie, przyjaźń i okazję do tego, żeby głosić Ewangelię tym, do których posyła Cię decyzją Biskupa Ordynariusza Pan Bóg.

Niech Cię Pan Bóg Błogosławi i strzeże, dodaje sił i wytrwałości do bycia prawdziwym pasterzem, zatroskanym, o powierzone Ci owce, a Matka Boża niech Cię ochrania płaszczem swej opieki.

Wdzięczni Parafianie